Kekemeliğin tanısı, çeşitli belirtiler ve ölçütler üzerinden konur. Amerikan Psikiyatri Birliği'nin DSM-V (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) kriterlerine göre kekemelik tanısı şu ölçütler üzerinden değerlendirilir:
 

• Ses ve Hece Tekrarları:

Bir ses veya hecenin tekrar edilmesi, konuşmanın akıcılığını bozar.

 

• Seslerin Uzatılması:

Kelimelerin başlangıcındaki seslerin gereğinden fazla uzatılması.

 

• Sözcüklerin Parçalanması:

Kelimelerin ortasında duraklamalar veya kesintiler olması.

 

• Duraklamalar:

Konuşmanın ortasında uzun süreli duraklamalar.

 

• Göz Kırpma ve Yüz Gerilimleri:

Konuşma sırasında istemsiz yüz hareketleri, göz kırpma gibi davranışlar.

 

• Konuşmanın Zorlanması:

Bireyin konuşma sırasında belirgin bir zorlanma yaşaması.

Kekemeliğin Evreleri
Kekemelik, farklı evrelerde görülebilir. Bu evreler, kekemeliğin şiddetine ve bireyin yaşı ile deneyimlerine göre değişiklik gösterebilir. Kekemeliğin evreleri şu şekilde sınıflandırılabilir:
 

• Başlangıç Evresi:

Kekemelik belirtilerinin hafif olduğu, ses ve hece tekrarlarının ara sıra görüldüğü dönemdir.

 

• Orta Evre:

Kekemelik belirtilerinin belirginleştiği, konuşma sırasında duraklamalar ve uzatmaların sıklaştığı dönemdir.

 

• İleri Evre:

Kekemelik belirtilerinin yoğunlaştığı, konuşmanın akıcılığının ciddi şekilde bozulduğu dönemdir.

Kekemelik ve Dil-Konuşma Terapisi
Kekemelik tedavisinde dil ve konuşma terapisi önemli bir rol oynar. Terapistler, bireylere nefes kontrolü, yavaş konuşma teknikleri ve kelime tekrarı gibi yöntemleri öğretir. Bireysel dil ve konuşma terapileriyle beraber psikolojik destek ve grup terapileri de kekemeliğin yönetiminde etkili olabilir.

Sonuç
Kekemelik, konuşmanın akıcılığını etkileyen karmaşık bir bozukluktur ve tanı süreci belirli kriterler doğrultusunda yapılır. Erken tanı ve uygun tedavi yöntemleri, kekemeliğin etkilerini azaltmada büyük önem taşır. Dil ve konuşma terapisi, kekemelikle başa çıkmada ve konuşmanın kontrolünde bireylere önemli destek sağlar.